In mijn vorige verhaaltje op deze weblog, vertelde ik over de ‘verbouwingsplannen’ en mijn geplande weekendje weg met mijn vader. Sommige dingen liepen net even anders als gepland.
Vorige week verergerde mijn griepje steeds verder met als gevolg dat Renate en ik ons, op advies van de chemounit, meldden bij de eerste hulppost van het ziekenhuis. Wat onderzoeken, longfoto’s en een hartfilmpje verder, werd ik voor ik het goed en wel doorhad opgenomen in het ziekenhuis.
Ik probeerde nog wel met een antibiotica kuurtje naar huis te komen, maar mijn internist Dr Temizkan was inmiddels ook naar de eerste hulppost gekomen, en deze was duidelijk: Je hebt koorts en zit tegen een longontsteking aan, dus ga ik je op laten nemen!
Na een aantal dagen in het ziekenhuis begon ik door de antibioticakuur al weer aardig op te knappen en begon de koorts te verdwijnen.
Op zich kun je best in een ziekenhuis liggen. De verzorging is prima, het eten smaakt goed en je bouwt heel snel een band op met de andere patiënten op je kamer. Zo lag ik naast een man van 93! Een man die heel positief en met beide benen in het leven stond. Een heel gevatte man, waar we op onze kamer veel mee hebben gelachen. Zo ook een keer ’s nachts toen er een verpleegster met een zaklampje kwam kijken hoe het ging, ik meneer Groen hoorde zeggen: Wat zoek je meissie?
Na een dag of vijf in het ziekenhuis mocht Renate mij maandagavond weer ophalen en heb ik thuis als een ‘roosje’ geslapen. Want slapen in een ziekenhuis is voor mij best wel een uitdaging!
Zoals gezegd was de planning dat ik tijdens de ‘verbouwing’ een ander onderdak zou hebben.
Nou, dat is gelukt!
Nu moet ik zeggen dat ik liever met mijn vader een weekendje in Emmen had gezeten, maar dat houden we samen nog wel een keer tegoed!
De huiskamer is trouwens prachtig geworden.
Op het moment gaat het weer de goede kant op. Ik ben nog wel wat verkouden en grieperig, maar elke dag gaat het weer beter, zodat ik hopelijk mooi op tijd hersteld ben voor de 6e kuur volgende week vrijdag.
Tot later!
Hallo Jan,
Wat vervelend dat je onverwacht naar het ziekenhuis moest.
Fijn dat je inmiddels weer thuis bent en ik hoop dat de nasleep van de griep ook snel over is.
We leven allemaal erg met je mee en het is fijn dat we zo op de hoogte kunnen blijven middels deze web-log.
Veel sterkte met de laatste 3 kuren.
Groet Nicole
Beste Jan,
Gelukkig dat je weer aan het herstellen bent van je griepaanval. Ik hoop niet dat dit een te grote terugval geeft m.b.t. je gezondheid en je weer voldoende kracht hebt om volgende chemokuur in te gaan. In ieder geval heeft je optimisme (op deze site) er niet onder geleden, knap van je dat je ons elke keer weer in deze (schrijf)stijl informeert.
Heel veel sterkte en doorzettingsvermogen toegewenst met je volgende kuur en dat je snel het uitgestelde uitje met je vader mag inhalen.
Met hartelijke groet,
Edward en Annelies
Beste Jan,
Gisteren een aantal collega’s van je gesproken ( RF ) . Zo gaf Bert mij jouw weblog. Heb zojuist een kleine 5 kwartier ademloos ( niet verstandig ) alle berichten hierop zitten lezen.
Het moet je meer dan kracht geven, dat deze mensen om je geven.
Voor mijzelf heb ik afgesproken je regelmatigte volgen.
Sterkte voor jou en aanverwante familie.
Groet,
Lex Dubbelman
Gebr. vd Donk
Jan,
Ik heb nog eens goed gekeken naar die twee foto’s op je weblog en ik moet eerlijk zeggen: ik vind die trui met de ruitjes toch mooier dan die met de streepjes!
Geniet van de nieuwe huiskamer!
Peter
lieve Jan
wat heb je alles weer prachtig verwoord telkens als wij jou
weblog lezen hebben pa en mijzelf grote bewondering
hoe jij alles geduldig draagd
Jan voor vrijdag veel sterkte en wij bidden om kracht
lieve gr. pa en ma v d v.
dit keer niet als eerste maar ja je kunt niet alles hebben
per slot heb ik je in het ziekenhuis ontmoet tijdens mijn ‘werkzaamheden’ ik denk dat je het niet zo leuk vond dat ik nog al erg spontaan was maar ja zo ben ik hoop dat je er intussen over heen bent[de knuffel]
geniet van alles om je heen en sterkte voor de volgende kuur{of heeft die inmiddels plaatsgevonden/] groetjes fenna
Vanuit Hierden Noord steken je bij deze een hart onder de riem voor de kuur die je aanstaande vrijdag krijgt. Om maar een beetje zakelijk te blijven; het OHW van de artsen is dan 75%. Het resultaat laat zich helaas nog raden. Maar ja, wat dat betreft ben je met ons het eea gewend. De discussies daarover mis ik eigenlijk wel een beetje. Alle gekheid op een boomstam; Jan, Renate en de kinderen heel veel kracht en sterkte toegewenst en houd de kop erop. Ondanks de onzekerheid mogen we gelukkig weten dat jullie ook een grote Zekerheid kennen en daarop vertrouwen.
Gr. Gerrit, Willeke, Paula, Femke en Guido
Hai Jan ,Renate en kids
Spannende dag vandaag. Ik hoop dat de bloedwaarde goed zijn en dat de kuur morgen door kan gaan.
Heel veel sterkte morgen
Ik denk aan jullie
Lieve groetjes Wilma
Jan,
Hopelijk ben je genoeg aangesterkt om morgen weer een volgende kuur te krijgen. Jammer dat je niet met je vader een weekendje weg hebt kunnen gaan, toen Renate met een paar harde werkers alles op zijn kop heeft gezet. Altijd blijven geloven, maar ook in beproefde spreuken, als bijvoorbeeld ´geluk dwing je af. Zo positief als jij bent / jullie zijn is de halve winst. Ik denk dat over 53 jaar ergens op de veluwe iemand in een ziekenhuis zegt, ´vannacht kwam er een zuster binnen met een zaklamp, hoor ik Jan Schuuring van 93 vragen, ¨wat zoek je meissie¨
Sterkte morgen,
Michel en Natascha
Lieve Jan,heel veel sterkte!!
Ook voor Renate en the kids.
Groet van je ouwe nicht uit Brabant
Hallo Jan,Ik bewonder je steeds weer zoals je met de ziekte van je omgaat. Je bent een kanjer.
Over een goede maand (1 mei) gaan we weer naar Lombok. Zoals beloofd zal ik je op de hoogte houden van de ontwikkelingen aldaar. De mensen aldaar weten wat wij dar gaan doen en zijn erg blij dat we voor beter water gaan zorgen. Met de bouw van de installatie en toiletten beginnen we zodra we er zijn.
Beste Jan,
Ik heb van jouw collega’s je weblog ontvangen. Wat fijn dat je iedereen zo op de hoogte houdt. En daarnaast geloof ik er er in dat schrijven altijd goed is om met het leven om te gaan. Ik heb je tussendoor nog een kaartje gestuurd, hopelijk is deze aangekomen.
Een aantal jaren geleden heb je me verrast toen ik je leerde kennen en ik kennis maakte met jouw persoonlijkheid. Ik ben erg blij te merken dat je alleen maar krachtiger bent geworden in je overtuigingen. Je levensinstelling is bewonderingswaardig en wat mij betreft DE manier om verder te komen. Het gaat er uiteindelijk niet om wat het leven met je doet, maar wat jij met het leven doet. En dat doe je goed!
Hoe dan ook wil ik je langs deze weg heel veel kracht en liefde toewensen als ook voor je gezin. Ik blijf je verhalen graag volgen.
Warme groet,
Pascal Evers