Afgelopen maandag de Pet Scan gehad in Amersfoort.
We waren een half uurtje te vroeg en dus mooi op tijd.
Na 5 minuten in de wachtkamer te zitten kwam er al een verpleegster met een kannetje contrastvloeistof aanlopen met de vraag of ik die alvast naar binnen kon werken.
Toen we na 20 minuten opgehaald werden kon ik op een bed gaan liggen. Daarna mocht Renate er niet meer bij zijn en kreeg ik één of ander ‘radioactief goedje’ ingespoten. Vervolgens mocht ik een uur lang niet bewegen, niet praten en niet lezen: alleen plat liggen. Dit is blijkbaar nodig om ervoor te zorgen dat het ’radioactieve goedje’ zich aan de actieve kankercellen gaat hechten en niet door beweging aan de dan actieve spieren en cellen. Ook weer bijzonder om mee te maken, want compleet stilliggen vergt best wat geestelijke inspanning. Juist op dat soort momenten heb je natuurlijk jeuk aan je neus! Toch was het uur snel voorbij. Daarna een half uur in de Scan en klaar weer. Ook in Amersfoort was alle verpleging weer zeer betrokken een vriendelijk.
Hoogtepunt die dag was dat na afloop Renate en ik samen op een bankje, uit één puntzak, patat hebben gegeten. Gezond was het misschien niet, maar leuk wel!
Thuis ben ik gelijk mijn bed ingedoken en ben er nagenoeg niet meer uitgekomen.
Toch bijzonder dat je bijna de hele dag hebt gelegen en toch zo moe kan zijn.
Op dinsdag kwam ik redelijk fit mijn bed uit met weer een ervaring erbij.
Nu afwachten wat de uitslag brengt!
Komende donderdag hebben we weer een afspraak staan bij onze internist hier in Harderwijk.
Hij verwacht de uitslag uit Amersfoort dan nog niet binnen te hebben, omdat daar meestal een week overheen gaat. Maar wie weet!
Voor de rest voel ik mij weer een stuk beter als vorige week. Je wordt dan vanzelf weer wat actiever. Ik wandel wat meer, ik bezoek wat vrienden en familie en ik ben maar eens begonnen met het uitzoeken van mijn stripboekenverzameling. Ik heb er 20 jaar niet meer naar gekeken, dus is dit een mooie gelegenheid om geleidelijk ‘de bezem’ er eens door te halen. Tot groot plezier van Renate!
Tot later!
Beste Jan,
Zo’n bericht tovert, hoe dubbel ook, toch een glimlach op mijn gezicht. Geweldig hoe jij/jullie met deze ziekte omgaan! Veel mensen kunnen hier nog van leren! Ik zal de komende tijd voor je duimen en ik hoop dat de uitslag positief mag zijn.
Anja
Beste Jan,
Wauw opnieuw zo’n spannend moment waar je weer zo uitgebreid over verteld. Het blijft me verbazen dat je het nog steeds kunt opbrengen om zo positief te zijn. Hier kunnen velen echt een voorbeeld aan nemen. Ook ik zal de komende week weer voor je duimen dat de uitslag positief is.
Groeten,
Nicole Muijs
Beste Jan,
Ik heb je weblog van a tot z gelezen. Met groot respect, zoals overigens ook uit vele andere reactie spreekt.
Vandaag lees ik ook het boek van Good to Great van Jim Collins. Misschien ken je het wel. Het gaat over de vraag waarom sommige bedrijven gewoon goed zijn, terwijl andere geweldig zijn, d.w.z. het 6 a 7 keer beter doen dan de concurrentie. Eén van de kenmerken betreft het leiderschap van deze bedrijven. De leiders zijn tegelijkertijd nederig/bescheiden én vastberaden/vol wilskracht. Een ander kenmerk is: zij zien de feiten onder ogen, maar verliezen nooit hoop.
Dit zijn slechts twee kenmerken waarbij ik regelmatig aan jou moet denken als een voorbeeld van iemand die dit toepast (er zijn er nog een paar die volgens mij minstens net zo sterk op jou van toepassing zijn), zowel binnen Schuuring als CFA. Fantastisch en inspirerend!
Het lijkt me een zware tijd voor jou en je gezin. Toch heb ik er alle vertrouwen in dat je er in jouw geval weer helemaal bovenop gaat komen. Vraag niet waarom, maar zo voelt dat.
Met vriendelijke groet,
Peter
Tsjonge, jonge Jan,
Als wij dit zo allemaal lezen komt er nog een andere gedachte bij ons op. Volgens mij moet jij een boek uit gaan geven met al deze positiviteit. Hiermee ben je een heel goed voorbeeld voor wellicht andere mensen, die de ziekte krijgen en moeten verwerken.
Zet hem op,
Wim en Elly olofsen
Jan,
Ik kan niet anders doen, dan mij aansluiten bij de vorige reacties. Jouw positiviteit en kracht werken zeer zeker aanstekelijk en maakt dat een ieder 300% zijn best zal doen voor Schuuring en dus indirect voor jou. Voor wat betreft het hoogtepunt, jullie patatje, hoop ik dat er nog vele zakken aardappels geschild moeten worden voor jullie beiden in de aankomende decennia. Groeten en hopend op een goede uitslag, Michel & Natascha
Beste Jan,
Wat vreselijk jammer dat er nog geen duidelijkheid is met betrekking tot het (volledig) herstel. Ik begrijp dan ook je onzekerheid, want je wilt het liefst horen dat de kuren 100% aanslaan en effect hebben. Je positieve instelling blijft bewonderingswaardig. Een voorbeeld voor iedereen. Ik hoop van harte dat je dit blijft vasthouden. Fijn dat je geloof je hierin sterkt. Houd vol en heel veel sterkte voor jou, Renate en je kinderen.
Edward en Annelies
Lieve Jan.
We vinden het heel jammer dat de kuren tot nog toe niet dat hebben bereikt waar jij en iedereen zo op gehoopt had.
Veel sterkte gewenst ook weer voor vandaag als je weer een chemo zal krijgen. We blijven hopen en bidden voor jullie!! Fijn dat je zo positief kunt blijven ondanks alles, blijft bewonderenswaardig hoor!!
Liefs Freek Lydia
Nathan en Elian