Afgelopen vrijdag heb ik alweer mijn 6e chemokuur gekregen. Ook deze mocht weer gewoon doorgaan. Donderdags eerst bloed geprikt en het bleek wederom, dat door de ‘oppepinjecties’ mijn bloedwaarden door de kuren heen steeds redelijk op hetzelfde niveau blijven, met 3,3 voor de witte en 7,3 voor de rode bloedcellen. Een mooie uitvinding die injecties!
Door de toenemende drukte op de chemounit beginnen ze daar inmiddels met verschoven tijden voor de verschillende patiënten te werken. Om een idee te geven toen ik een aantal maanden geleden met kuren begon, stonden er gemiddeld 8 patiënten per dag op de planning voor een ‘kuurtje’, maar nu zijn dat er gemiddeld zo’n 15! Dus of we hebben te maken met een explosieve groei van kankerpatiënten of de chemounit doet het heel goed! Ik denk het laatste, wellicht ook in combinatie met de problemen die er zijn bij een aantal ziekenhuizen in de flevopolder. Maar goed zo moest ik mij vrijdag dit keer om 11.00 uur melden en kon ik dus uitslapen.
Op zich zie ik nooit echt tegen de kuur op, hoewel je redelijk fit naar binnen loopt en er wat verdwaasd, als een ‘wrakje’ weer naar buiten loopt. Je hebt er geen zin in maar het gevoel dat overheerst is: Mooi weer één erin!
In de loop van de maanden leer je veel andere patienten van de chemounit kennen, en is het wel leuk om ook met hen weer wat bij te praten. Ook wissel je dan ervaringen met elkaar uit en hou je de uitslagen bij van de verschillende scans, puncties en foto’s die iedereen heeft ondergaan. Op deze manier leef je inmiddels ook mee met mensen die eerst volslagen onbekenden voor je waren. En zo ervaar je dat ook wederzijds.
Ik begrijp dat we deze week nog een paar dagen mooi weer kunnen verwachten, dus als we de kans krijgen zullen Renate en ik nog regelmatig een stukkie gaan wandelen. Ik moet er op het moment nog ff niet aan denken, maar meestal gaat het in de loop van de week weer veel beter. We gaan ervoor.
Soms denk je wel eens: Heb ik dat? Maar als ik dan om mij heen kijk, dan zie ik veel andere mensen die het zeker zo moeilijk hebben. Mensen met psychische problemen, mensen van de chemounit en vele anderen die het moeilijk hebben en worstelen met het leven. Zo was er in onze familie weer een schok te verwerken, omdat er bij mijn neef Edwin (35 jaar) acute leukemie is geconstateerd. Ook hij is inmiddels begonnen met chemokuren.
Ik wil niet al te filosofisch overkomen, maar als je zo naar het leven kijkt dan blijf je je bewust, dat je goed moet blijven kijken naar wat de moeite waard is in het leven om energie in te stoppen en om dankbaar voor te zijn. En wat eigenlijk de ‘peanuts’ zijn waar je je onnodig druk over maakt!
Hoewel we als gezin ons er zelfs nu nog wel eens op betrappen, dat we soms toch met die ‘peanuts’ bezig zijn. Wel grappig, maar ook wij zijn menselijk!
Waar ik eigenlijk heen wil is dit: Mijn oma, het lieve mens is 97 jaar oud geworden, had vroeger de uitspraak ieder huisje heeft z’n kruisje, gooi ze op een grote hoop, dan pak je vaak je eigen kruisje er weer uit. Zo voelt dat ook voor mij. Op naar kuur nummer 7!
hallo jan daar ben ik weer
gelukkig zit deze kuur er ook weer op
hoop dat je snel weer met genoegen denkt aan een wandeling met je lieftallige vrouw renate
ik wens je weer veel kracht en liefde toe
groet aan allen fenna
Dag Jan,
Het is goed te lezen hoe het met jou gaat!
Je ziet de dingen in een breed perspectief, let ook op de anderen die het moeilijk hebben. Dat is ook zo!
Fijn dat je de dingen zo ziet, helaas zien veel mensen dat niet zo. ze tobben alleen met zichzelf. Het is een zware weg
voor jullie, desondanks heb je goede moed. Ik hoop dat je
door kunt gaan al is het met ups en donws.
Riekie en ik wensen jou, Renate en de kinderen Gods Zegen toe!
Een hartelijke groet,
Jan en Riekie bos
Lieve Jan,
Weer een kuur achter de rug! Wij hopen dat je ook hiervan snel hersteld. Geniet maar van het mooie weer als het lukt, wanneer de zon schijnt ziet alles er beter uit.
Lieve groeten Rinus en Tera
Best Jan en Renate!
Wij hadden ietsje over Jans ziekte hier gehoord, maar nu heb ik er allemaal over gelezen:ontroerend zoals je het allemaal beschrijft en zoals jullie het beleven. Inderdaad:”Wat de toekomst brenge moge, mij geleidt des Heren hand, moedig sla ik dus de ogen, naar het onbekende land”. Alleen wanneer je de zekerheid van het geloof hebt kun je moed voor de toekomst hebben. Want dan weet je dat de Vader die gisteren en vandaag voor je zorgde dat ook in de onbekende toekomst zal doen!
Het bemoedigde mij ook zelf want hoewel wij niet de ziekte hebben die jij hebt is onze toekomst ook onbekend: in juni hopen we terug te gaan naar NL! Dat is toch ook wel weer een hele stap na ruim 10 jaar in Kenia 🙂
Wij vinden het heel bijzonder om jullie in Nairobi ontmoet te hebben en dat Renate een kei is dat begrijpen we ook!
Lieve groeten
Margriet en Bernard Terlouw
Hallo Jan, gewoon om je ff te laten weten dat we ook in Zwammerdam met je meeleven!! Groet, Marco (namens ons allemaal).
Ha Jan, in Zimbabwe vragen we vaak ironisch aan elkaar ‘Are you winning’?
Elzelien stuurde gewoon een vrolijk ‘bijklets’ mailtje en dan krijg je ineens een verhaal terug van een toch voor het leven vechtende man. Dat wijst je weer op de andere kant van het leven. Herken ik je nuchtere optimisme in je verhalen? Zeker ook je ‘doorgaan, want ik heb een doel’.
Waar je ook ‘heen gaat’, jij bent altijd ‘winning’. Sterkte in deze strijd.
René en Elzelien
Hoi Jan, hier eindelijk een berichtje uit het zuidelijke Zaltbommel.
Heb vanaf dag 1 je weblog op de voet gevolgd, vindt het interessant om te lezen hoe jullie met deze ziekte omgaan, heel bijzonder!
Ik ken inmiddels, helaas, een aantal mensen die tegen deze ziekte vechten en wat me opvalt is dat deze mensen inclusief jijzelf zo positief blijven en al kunnen genieten van hele kleine dingen. Ik probeer het ook vaak maar ik moet eerlijk zeggen ik hou het nooit zo lang vol.
Bij deze wensen Levin en ik jullie veel sterkte!
Groetjes uit Zaltbommel
Hai Jan,
Weer een beetje opgeknapt?
Donderdag weer een spannende dag. Ik hoop dat de waardes goed zijn zodat je vrijdag de 7de kuur door kan gaan. Sterkte en ik denk aan je
Lieve groetjes Wilma